Na obrazach przedstawiany jest jak odpędza węże lub zabija smoka. Był obrońcą wiary, w czasach kiedy za wiarę często trzeba było ginąć. Swoją walkę z herezją ariańską przypłacił wygnaniem. Do historii Kościoła przeszedł głównie jako autor dzieła dogmatycznego De Trinitate (O Trójcy Świętej)
Doctor Ecclesiae
Hilary z Poitiers - olśniony Prawdą
Albert Wielki (Albertus Magnus)
Tego żyjącego w XIII wieku scholastyka można byłoby nazwać "człowiekiem renesansu", gdyby nie to, że wyprzedził renesans o 200 lat. Można by go nazwać odkrywcą kulistości ziemi, gdyby nie to, że okrzyknięto nim Magellana 300 lat później. Można byłoby obdarzyć przydomkiem ojca systematyki biologicznej, gdyby 500 lat później nie obdarzono nim Linneusza. Albert Wielki w swych odkryciach naukowych, a nawet geograficznych, wyprzedził wielu z tych, którzy dziś uchodzą za ojców poszczególnych dyscyplin nauki
Augustyn z Hippony
Zmarł prawie 1600 lat temu, ale wciąż jest wśród nas obecny. Panuje opinia, że był jednym z najinteligentniejszych ludzi, jakich nosiła ziemia. Wspiął się na najwyższy stopień mądrości, jaki może osiągnąć człowiek. Jego książki na stałe weszły do klasyki literatury światowej i nadal są wydawane
Leon Wielki
Pontyfikat papieża Leona I Wielkiego, obok Grzegorza Wielkiego, należy do najbardziej znaczących i ważnych dla starożytnego Kościoła. Przypada w czasie, kiedy Kościół Zachodni stanął przed widmem upadku Cesarstwa Rzymskiego, a Kościół Wschodni wstrząsany był wielkimi sporami dogmatycznymi.
Cyryl Jerozolimski
Być chrześcijaninem w pierwszych wiekach chrześcijaństwa oznaczało gotowość do męczeństwa - złożenia ofiary z własnego życia za wiarę. Chętnych było tylu, że kolejni cesarze rzymscy starali się ten zapał ostudzić, wprowadzając wymyślne tortury i zwyczaj rzucania chrześcijan lwom na pożarcie.
Jan Damasceński
Mistrz syntezy Jan z Damaszku był ostatnim wielkim teologiem okresu greckich Ojców Kościoła. Jest czczony jako święty zarówno przez katolików, jak i prawosławnych. Żył w czasach wielkich herezji, zwłaszcza groźnej herezji obrazoburstwa. W 1890 papież Leon XIII ogłosił go doktorem
Teresa z Avila
Święta, mistrzyni modlitwy, mistyczka, reformatorka zakonu, pisarka, przyjaciel i doradczyni św. Jana od Krzyża, pierwsza kobieta ogłoszona doktorem Kościoła - nie sposób wymienić wszystkich tytułów i zasług tej niezwykłej niewiasty. Św. Teresa z Avila, zwana też Teresą od Jezusa
Katarzyna ze Sieny
Żyła u schyłku średniowiecza, kiedy umierała w opinii świętości, miała zaledwie 33 lata. Nie posiadała żadnego wykształcenia i podobno nie umiała pisać, a mimo to podyktowała sekretarzom "Dialogi", w których wypowiada się jak wielki uczony. Jest przykładem na istnienie zjawiska, nazywanego
Mędrcy Kościoła
Są wśród nich papieże i biskupi, mnisi i zakonnicy, mężczyźni i kobiety, uczeni i mistycy.